Conclusies onderzoek
Veel huisartspraktijken ervaren problemen in de zorg voor ongedocumenteerden patiënten. Deze problemen bestaan uit taalproblemen, financiële problemen en problemen rond het verwijzen naar de tweede lijn. Veel van deze problemen en obstakels in de zorg voor ongedocumenteerden zouden voorkomen kunnen worden door hulpverleners beter te informeren over de regels en regelgeving betreffende de hulpverlening aan ongedocumenteerden en over de plicht om hulp te verlenen aan élke patiënt inclusief de ongedocumenteerden migrant.
- Consult gedrag van ongedocumenteerden is vergelijkbaar met dan van Nederlanders, die ongeveer vijf keer per jaar contact hebben met hun huisarts
- Er is ongelijkheid qua toegankelijkheid van de gezondheidszorg in Amsterdam: 18,8% van de huisartspraktijken ontzegt bewust de toegang tot gezondheidszorg aan mensen zonder papieren
- Slechts 8% van de huisartsenpraktijken ervaart geen problemen bij het verlenen van gezondheidszorg aan mensen zonder papieren.
- Ongeveer een kwart van de huisartsenpraktijken wil graag meer informatie over de CAK-regeling
- 9,1% van de huisartsenpraktijken één tot tien keer per maand een (deels) onbetaalde rekening krijgt, en 90,9% van de huisartsenpraktijken
- 30% van de huisartsenpraktijken de toegankelijkheid van de tweedelijnsgezondheidszorg een probleem
Lees hier meer van het onderzoek van Nanet Moons van Dokters van de Wereld
Meer informatie over zorg voor ongedocumenteerden vindt u in het dossier op de kringwebsite. Denk hierbij aan de vergoedingsregeling via CAK, de mogelijkheid om groepsvoorlichting over dit onderwerp aan te vragen bij Dokters van de Wereld en de tolkentelefoonregeling via het AOF.
